آنکه در انگشت توست آن یادگاری است

النکاح السنتی و ماندگاری است

با دو دلبر کوثر و ساقی کوثر سنت ما

با علی و پاره ی تن عقد جاری است

دیدم که به عرش بزم و سروری برپاست

همه جمع اند و شبی بی همتاست

ملائک همه یک صدا به هم می گفتند

امشب علی داماد و عروسش زهراست

اول ذی الحجه آمد، آسمان مسرور شد

شادمان جمله ملائک و زمین پرنور شد

شاد پیغمبر به عالم، فاطمه در عرش شد

چون شه و شیر خدا دامادیش منظور شد

وصال حیدر و یارش مبارک

وصال یاس و دلدارش مبارک

زالطاف و عنایات الهی

رسیده حق به حقدارش مبارک

از عرش فرشته ها اگر می آیند

به جشنِ دلِ پیامبر می آیند

زهراست عروس و شاه داماد علی

این دو چقدر به یکدگر می آیند!

بر اوج محبت علی اوجی نیست

در بحر،بجز کرامتش موجی نیست

در کل ممالک و مذاهب به جهان

مانند علی و فاطمه زوجی نیست 

بر حیدر و روح پر فتوحش صلوات

بر فاطمه و تخت جلوسش صلوات

امشب شب ازدواج زهرا و علی است

بر چهره داماد و عروسش صلوات

بزمی که حق آراسته الحق تماشایی بُوَد

جبریل مأمورست و فکر مجلس آرایی بود

میکال از عرش آمده گرم پذیرایی بود

چشم کواکب خیره گر از چرخ مینایی بود . . .

امشب صدف، بر گوهری ، یک بحر گوهر می دهد

یک گوهر اما از دو عالم پر بهاتر می دهد

تبریک گو بر مصطفی جبریل از دادار شد

زهرا امانت باشد و حیدر امانت دار شد . . .

امشب علی در خانه خود شمع محفل می برد

کشتی عصمت ، نا خدا را سوی ساحل می برد

مشکل گشای عالمی، حل مسائل می برد

انسان کامل را ببین ، با خود مکمل می برد . . .