عسکری از دار فانی دیده بسته

گرد ماتم بر رخ مهدی نشسته

گشته سامرا دوباره وادی غم

بر پدر، صاحب زمان بگرفته ماتم

امشب که زمین و آسمان می گرید

از ماتم عسکری جهان می گرید

جا دارد اگر شیعه خون گریه کند

چون مهدی صاحب الزمان می گرید

هشدار که ماتم عظیم است امروز

دلها همه با غصه ندیم است امروز

بر صاحب عصر تسلیت باید داد

کان درّ گرانمایه یتیم است امروز

شد عزای باب مظلومت بیا یابن الحسن

جان به قربان تو ای صاحب عزا یابن الحسن

عسگری مسموم شد از زهر بیداد و ستم

کز غمش سوزد دل اهل ولا یا بن الحسن

اى نخل ریاض علوى برگ و برت سوخت

از آتش بیداد ز پا تا به سرت سوخت

اى یازدهمین اختر پـر نـور ولایت

خورشید زهجر رخ همچون قمرت سوخت

هر کس که رفت دیدن صحن و سرای تو

آتش گرفت سوخت وجودش برای تو

گنبد شکسته بود و ضریحی نمانده بود

افتاده بود پرچم و گلدسته های تو

رخت سیاه داغ پدر کرده ای تنت ؟

قربان ریشه های نخ شال گردنت

آماده می کنی کفن و تربت و لحد

مرد سیاه پوش، خدا صبرتان دهد

سلام_آقا

هر چند

 مسکین تهیدستم من 

از شکر سلام

   بر شما مستم من

گویند سلام 

مستحب است آری

مشتاق 

جواب واجبش هستم من

یاضــــــامن_آهـــــــــــو 

ناز بر فردوس آرد فخر بر رضواݧ ڪند

هر ڪہ یڪ شب در خراساݧ تو مهماݧ مے شود...

اَﻟﺴَّﻼ‌ﻡ ﻋَﻠَﯿْڪ ﯾﺎ ﻋَﻠے ﺍﺑْڹ ﻣﻮﺳَے ﺍﻟْﺮﺿﺎ(؏)"

حضـرٺ_عشـــق

بے تو ایڹ دیده 

ڪجا میڸ بہ #دیدَڹ دارد

#قصہ‌ے ؏ــشق مگر 

بے تو شنیدڹ دارد  سلام_بر_ابراهیم

جانــے و دلــے اے دڸ و جانــــم همہ ٺــــــو...

السَّلامُ عَلَیْڪ یٰا مُعینَ الضُّعَفاء

نشد یڪـــ لحظہ

    از یادٺ جدا دڸ

           زهــــے دڸ

              آفــــریڹ دڸ

                 مــــرحبا دڸ

السَّلامُ عَلَیْڪ یٰا مُعینَ الضُّعَفاء

سمٺ حــرم ٺوسٺــــــ دڸم باز روانہ

"اے ٺیر غمٺ را دڸ ؏ـشاقــــ نشانہ"

"ﺍَﻟﺴَّﻼ‌ﻡ ﻋَﻠَﯿْڪ ﯾﺎ ﻋَﻠے ﺍﺑْڹ ﻣﻮﺳَے ﺍﻟْﺮﺿﺎ(؏)"

امشب تمام حجره ی من کربلا شده

یک جرعه آب ، حنجرم آتش گرفته است

امشب دوباره خیمه ی آتش گرفته را

میبینم و سراسرم آتش گرفته است

لب خشک و داغی که در سینه دارم

سبب شد که گودال یادم بیاید

اباصلت! آبی بزن کوچه‌ها را

قرار است امشب جوادم بیاید