هر که گوید که تبری ضرر است

او را نه ز دین و نه ز ایمان خبر است

فرزند علی و فاطمه اگر تبری نکند

از نسل علی نیست دشمن پیمبر است

دعا بدون علی قابل اجابت نیست

که مهر اصل اجابت به هر دعاست علی

بزن تو دست توسل به دامن مولا

که در جامعه را بهترین دواست علی

ای کاش ازین خاک، صدا برخیزد

یا دستی باز بر دعا برخیزد

ای کاش دل فتاده در دام گناه

با گفتن یا علی ز جا برخیزد

امشب این دل یاد مولا می کند

لیله القـدر است و احیا می کند

بشنو ای گـوش دلها بی صدا

نغمه ی فـزت و رب الکعبه را

شب قدر است جسم تو کز او یابند دولت‌ها

مه بدرست روح تو کز او بشکافت ظلمت‌ها

مگر تقویم یزدانی که طالع‌ها در او باشد

مگر دریای غفرانی کز او شویند زلت‌ها

باز کن فالی و آیات غزل را بنگر

آنکه استاد عَزل گفت همان می آید

اینهمه آیه تجلی شده دریک شب قدر

آسمان راه نجات است از آن می آید

دعا میکنم غرق باران شوی

چو بوی خوش ریحان شوی

دعا میکنم در زمستان عشق

بهاری ترین فصل ایمان شوی

باز قدر آمد و شور دگری برپا شد

نور قرآن ببارید ، شرری برپا شد

شب قدر آمد و چشمان دلم شهلا شد

شبنم عشق ببارید و شبم ، یلدا شد

یارب چه بسی جرم و گناهم دیدی

رسوائی من به رحمتت پوشیدی

امید من است و بخشش روز جزا

جز درگه تو نیست مرا امیدی

در شب قدر تمام آینه ها را صدا کنید

گاه اجابت است رو به سوی خداکنید

ای دوستــان آبــرودار در نزد حق

در نیمـه شب قــدر مرا هم دعا کنید 

شب قدر است و قدر آن بدانیم

نماز و جوشن و قرآن بخوانیم

به درگاه خدا غفران و توبه

به شرطی که سر پیمان بمانیم

برای پاکی نفس و سعادت

همیشه بهر خود شیطان برانیم

امشب خدا بگشود درهای آسمان را

پیوسته می خواند به خود اهل دعا را

گر پهن کردی ساعتی سجاده ات را

یاد آر یاران گنهکار و ببرهم نام ما را

امشب که بلرزید دل و بغض و صدایت

آرام روان گشت دلت سوی خدایت

رفتى به در خانه آن قاضى حاجات

یاد آر مرا ملتمس لطف و دعایت

انیس قلــب خود تنهـــا خدا کن

خــدا را در شب قدر صــدا کن

ز خوف حق چو اشکی را چکاندی

به حال این رفیقت هم دعــا کن

شب قدر است تقدیرش بدانم

مدبر اوست تدبیرش بدانم

به آیه آیه ها ی کایناتم

زهی ، ابلیس وتزویرش بدانم

از آن دست مضطّر به بالا

خدا گویان ، تکبیرش بدانم