زهرای نبی همچو خدایش تنهاست 

در بین زنان مقام او بی همـتا ست

هر چند به وصف او بگویـم کم است 

زهراست محمد و محمـد زهراست

الگوی زنان که حضـرت زهـرا هـسـت

در دایــره وجــود بـی هـمـتـا هست

هـسـتنـد زنـان بـه نـام زهــرا لیــکن

اینان همه قطره اند و او دریا هست

در عرش ز شادي و شعف همهمه است

بين همه قدسي نفسان زمزمه است

گرچان و دل اهل ولايت شاد است

ميلاد مادر ائمه اطهار  فاطمه است

وقتي كه ز مقدمت بشارت دادند

گلهـــاي اميــد را طهـــارت دادند

آن روز زميـن و آسمـان را زهرا

در مقدم تو غسـل زيارت دادند

با جلوه اي از وقار و عزت آمد 

با جــان ودلـي پراز محبـت آمد

از عرش يگانه بانوي باغ بهشت

با چادري از عفاف و عصمت آمد

زهرا كه عنايتش به دنيا برسد

شايد كه به فرياد دل ما برسد

يا رب سببي ساز كه در روز جزا

پرونده ما به دست زهرا برسد

فاطمه کیست مقامی است خدا می داند

خطبه اش چیست کلامی خـــدا می داند

چه کسی هست که تعریف کند فاطمه را

به خدا فـاطمه  نامی است خدا می داند

يا فـاطمه روز حشر ستاري كن

دلسوختگان را ز كرم ياري كن

ما با همه گفتيم كه با زهرائيم

تـو نيــز بيا و آبـــرو داري كن

بر عالمیــان رحمـت رحمــان زهراست

درهر دوجهان سرور نسوان زهراست

نوری که دهد شاخه ی طوبی از اوست

کــوثر که خدا گفته به قران زهراست

رسولِ عشـق را گشتی تو مادر

ولیِّ عشــق را گشتی تـو همسر

دو سبطِ عشق را گشتی تو رهبر

زلالِ عشــق را گشتـی تـو کوثر

بيا بانــــو و مثـــل ســابقم كن

براي خــــادمي ات لايقــــم كن

شفاعت كن كه قلبم پاك گردد

همچون شيعه هايت عاشقم كن

تو دلربايي بي رقيبه

ارادتمندانش عجيبه

ايروني ها اينو مي دونن

كي گفته كه مادر غريبه

جبرئيل به عرش نقش كوثر زده است

طوبي گل تسبيح به پيكــــر زده است

از خـــانه ي كــــوچك محمـــد امشب

خورشيد زمين و آسمان سرزده است

آسمان خورشيد را بگرفته و دف مي زند

هر فرشته بر قدوم فــاطمه كف مي زند

تا بيايد دختـــر يكتـــاي ختـم المرسلين

انبيا از عرش تا روي زمين صف مي زند

آن شب كه فضاي مكه نوراني بود
ســرتاسر آسمــــان چراغــاني بود
در خـــانه بـــرترين كــريم خلقت
با آمــدن فــــاطمه مهمـــاني بود