ما مردم آرزو به دل را دریاب 
از بار گنه زار و خجل را دریاب 
تو صاحب مطلق جهانی آقا
این کشتی افتاده به گل را دریاب

قلبی که ز تنگی قفس می گیرد 
با آمدنش باز نفس می گیرد     
فرزند برومند علی می آید 
حقی که ز شیعه رفته پس می گیرد

هم لب به طعام و مال آلوده زدیم 
هم طعنه به آنچه یار فرموده زدیم 
گفتیم که از منتظرانت هستیم 
افسوس دوباره لاف بیهوده زدیم

در پیچ و خم مسیر ناپیموده  
ماییم و دلی شکسته و فرسوده 
سخت است که این جمعه ببینیم تو را 
با اینهمه چشم های خواب آلوده

امرار معاش میکنی ای خورشید 
هی ریخت و پاش میکنی ای خورشید 
نه گرم نمی شود زمین بی موعود
بیهوده تلاش میکنی ای خورشید

خورشید ز نور تو درخشان باشد 
ماه آمده تا پشت تو پنهان باشد    
نه! ابر دلیل اینهمه بارش نیست  
چشمان تو سرچشمه باران باشد

ابری شده آسمان قلبم مولا
ماتم شده همزبان قلبم مولا
عمریست که ما چشم به راهت هستیم
برگرد به جمکران قلبم مولا

ای اسوه صبر و استقامت برگرد
تنها شده ای سرت سلامت برگرد
با آمدنت ظلم به پایان آید
ای معنی دیگر قیامت برگرد

عاشق شده تا دیده سرش را ای اشک 
بی واسطه بوییده سرش را ای اشک
شاید به طواف حضرتش می آمد   
آن سنگ که بوسیده سرش را ای اشک

افسوس ندارد او عمویی دیگر 
لب تشنه دوان دوان به سویی...دیگر 
بانوی سه ساله آب می خواست ولی 
آبی که ندارد آبرویی دیگر

این دل شده مست و مبتلایش ای اشک
چندی ست که میرسد صدایش ای اشک
تو نزد حسین اجر و قربی داری 
ما را برسان به کربلایش ای اشک

تردید نکن امیر بر می گردد
فرمانده بی نظیر بر می گردد
در گوش رقیه این چنین گفت حسین
بابا قمر منیر بر می گردد

دل خون و غمین به محضرت برگشتم
از شوق نگاه آخرت برگشتم
زینب به زبان گریه میگفت حسین
شرمنده بدون دخترت برگشتم

از باده کربلا تو مستی ای اشک 
بغض دل ما را تو شکستی ای اشک 
در مجلس دل تو میزبانی هر شب 
هر جا که حسین است تو هستی ای اشک

دلی آکنده از احساس دارم
و اشکی روشن از الماس دارم
دل و اشک و حضور قلب و احساس
تمامش هدیه از عباس دارم