آن شب كه فضاي مكه نوراني بود
ســرتاسر آسمــــان چراغــاني بود
در خـــانه بـــرترين كــريم خلقت
با آمــدن فــــاطمه مهمـــاني بود

نــــور دل و دیـدۀ پـیمبر زهـراست 
اُم الحَسَنین و کُـفو حـیدر زهراست
آن خــیر کـثیـر را کـه فَــرط کــمال
ایزد بستود و خواند کوثر زهراست

یا فاطمه جان دست من و دامانت

ای چشم امید هـمه بـر احــسانت

بادا به فـدایت پــدر و مـــادر من

ای گـفته مـحمد پـدرت قــربانت

از فـاطمه اکتفا به نامش نکنید

نشناخته توصیف مقامش نکنید

هرکس در او محبت زهرا نیست

علامه اگر هست سلامش نکنید

ياس خود را نبي هر لحظه ببويد به‌به!

از عيونش گل احساس برويد به‌به!

با سرشكش رخ آن غنچه بشويد به‌به!

طفل خود سجده كنان بيند و گويد به‌به!

ديگر امشب سحر عاشقي آغاز شده

لب جبريل به روحِ نبي همراز شده

بي‌گمان مكه كنون شاهد اعجاز شده

چشم زهرا به سوي چشمِ پدر باز شده

چون لحظه‌ي مولود تو گرديد، رسول

گويي كه بود ذكر و ثنايي به لبش

رخسار تو را نبي ببوسيد و گريست

آن روز ندانست كسي از سببش

آن شب كه به معراج تو رفتي از هوش

آن سيب بهشتي كه به جان كردي نوش

با اذن خداوند كريم و رحمان

امروز شده بهشتِ تو در آغوش

امشب شده فرش و عرش در شادي و سور

گرديده نبوت و امامت به سرور

چون كرده عطا خدا به احمد، زهرا

سرچشمه‌ي يازده چشمه‌ي نور

عرشيان يكسره تكبير زنان آمده‌اند

خيلِ خوبان بهشت خنده كنان آمده‌اند

بوي ياس است و صدايي كه فقط مي‌گويد

مادرِ آل محمد به جهان آمده‌اند

بر کوکب آسمان عصمت صلوات

بر فـاطمه گــــوهر نبوت صلوات

بر مـــــادر یـــــازده امــام برحق

از صبح ازل تا به قیامت صلوات

این مژده ی جانبخش ز سرمد آمد

میلاد  یگــــانه بنــــت احمــــد آمد

ای شیعه تو را دهم بشارت امشب

یک دانـه گـــل بــــاغ محمــــد آمد

این مژده ی جانبخش ز سرمد آمد

میلاد  یگــــانه بنــــت احمــــد آمد

ای شیعه تو را دهم بشارت امشب

یک دانـه گـــل بــــاغ محمــــد آمد

جبریل به عرش نقش کوثر زده است

طوبی گــل تسبیـح به پیکر زده است

از خـــانه ی کـــوچک محمـــد , امشب

خورشید زمین و آسمان سر زده است

در بـــاغ نبــــوت از نهــــــال توحیـــد

هنگــــام سحـــر گلی شکوفـــا گردید

چون غنچه گل ، خدیجه خندید چو دید

زهـــرا چــو گُـــل محمــدی می خندید