خم ابروی تو سرمشق کدام استاد است

که خرابات دلم در پی او آباد است

خم ابروی تورا دیدم رفتم به سجود

صید را زنده گرفتن هنر صیاد است

لطف وکرم شیر خدارا عشق است

جام می شاه لافتی راعشق است 

باهرنفسی که میکشی نعره بزن

تمثال علی مرتضی را  عشق است

دنیا به مثل بهر بشر مزرع کشت است

بی حب علی کِشتن این مزرع زشت است

بنوشته چنین بر در فردوس خداوند

هر کس که علی دوست بود اهل بهشت است

هماناکه منشاکل خلایق ازبرکت وجودعلیست

اصلاتمام عالم به عشق علی خلق شد

همچوخورشیدکه سیاره هابه حولش درگردشند

یاهمانندپروانه ای که قربانی شمع شد

بااین خلق شاهکارنه فقط تمام کائنات هستی

بلکه خداوندهم به خلقت علی احسنت گفت

انکار خدای ازلی نتوان کرد 

تفریق نبی از ولی نتوان کرد

ماتم که علی را به که تشبیه کنم 

تشبیه علی جز به علی نتوان کرد

عجب شق القمر کرد ابن ملجم!

به خون قرص قمر کرد ابن ملجم!

فرو پاشید ارکان هدایت

نبی را خون جگر کرد ابن ملجم!

دلم از بردن نامت هیجان میگیرد

ملک الموت که نه، اسم تو جان میگیرد

گر که در وقت ممات است وصال من و تو

بستان باقی عمرم که زمان میگیرد

از روز ازل کار به دستان علی بود

چرخ فلک از گردش چشمان علی بود

قران علی را به نبی وحی نمودند

یعنی که نبی نیز مسلمان علی بود

سحری به خواب دیدم شه ملک لا فتی را 

به رخش نظاره کردم مه خوب دلربا را

به ادب زبان گشودم بسرودم این نوا را

علی ای همای رحمت ، تو چه آیتی خدا را !

ذوالفقارش به کَفَش بود به میدان میزد

پشت هر شیحه دُلدُل دو سه تا سر میزد

با دو انگشت ز جا کند درِ قلعه.علی

قلعه میریخت اگر مشت بر آن در میزد