ای ماه بنی هاشم خورشید لقا عباس

ای نور دل حیدر شمع شهدا عباس

از محنت و درد غم من رو به تو آوردم

دست من بی کس گیر از بهر خدا عباس

عباس من مرد وفا مرد جهاد است

عباس من باب الکرم باب النجات است

عباس من لب تشنه و دریاست مستشار

عباس من بی دست و عالم زیر دستش

گرچه من خارم میان این گلستان 

هم پدر هم مادرم باشد بقربان حسین

گرچه من بد کرده ام از روی شرمندم

رو سفیدم کرده ای هرچند که من بد کرده ام

شدم ز روز ازل سائل و گدای حسن

که مرده زنده کند چای روضه های حسن 

یقین کنید که روزی به چشم خواهم دید

پیاده میرویم اخر به کربلای حسن 

تا که افتاد به گودال سر و کار تنش

گرگها زوزه کشیدن کنار بدنش

یکی با نیره و خنجر جراحت زدنش

چکمه ها بود که ميخورد به روی دهنش

اول ذی الحجه آمد، آسمان مسرور شد

شادمان جمله ملائک و زمین پرنور شد

شاد پیغمبر به عالم، فاطمه در عرش شد

چون شه و شیر خدا دامادیش منظور شد

الا ای قائم آل محمد

ز هجرت جان عالَم بر سر آمد

تو را دست دعا داریم هر شب

الهی هجر تو فردا سر آید

در سرم،شور و شوق دیدارت

در دلم،شهد عشق شیرینت

ضامنم باش و مرحمت فرما

بر دل عاشقان دیرینت♥

کوچه های شهر نور آسمان پر غرور

گنبد مینای عشق سر بلند وغرق نور

زائران خسته را مرهمی ای شاه نور

یا علی موسی الرضا محفلت انس و سرور

چون عود نبود چوب بید آوردم

روی سیه و،موی سپیده آوردم 

گفتی تو به من که ناامیدی کفر است

بر قول تو رفتم و امید آوردم 

خوش به سلامی که رسد کوی تو

آوَرد از جانبِ تو بوی تو

گرچه شده آرزویم روی تو

روی ندارم که کنم سوی تو

بقربون قد و بالای مهدی عج

فدای آن رخ زیبای مهدی عج

چه خوش باشد هر آندم کو ببینم

سر خود را به روی پای مهدی عج

شب را سحر آمد که محمد آمد

روز ظفر آمد که محمد آمد

بتهای حرم شکست و زان بشکستن

فریاد بر آمد که محمد آمد

ما را کبوترانه وفادار کرده است

آزاد کرده است و گرفتار کرده است

بامت بلند که دلتنگیها مرا

از هرچه است غیر تو بیزار کرده است

آغاز عاشقی این دل با تو بوده

در پناهم بگیر که بی پناهم باز

چشم امید بر دست تو دارم باز

آقای من آمدم تاگدای در خانه ات باشم باز