آن کیست که عالم به فدای سروجانش

آن کیست خون خدا لقب گرفته 

آن کیست لگد به تنش خورده

آن کیست نمک ز زخمش خورده

حسین است حسین است

ندبه کنان آمدم، ای ولیِّ کردگار

منتظرم، منتظر؛ صبح و مساء بی قرار

دیدهء من گشت تار، ز دوریت مهدیا

منتقم فاطمه ، بیا تو با ذوالفقار

معصومه تفسیر معصومیت مظهر عصمت نجابت ....

قصه بلند مدینه تا مشهد....

قم به یمن حضورت نورانی شد.

ولادت حضرت معصومه (س) تبریک. 

من عاصی گناه آلوده

ننشستم به دری بیهوده

چون که این در،در حاجات بود

صاحبش عمه سادات بود

شجر نور نوبر آورده

بحر توحید گوهر آورده

نجمه خورشید عالم افروزی

بهر موسی بن جعفر آورده

ای ماه مکن جلوه گری عباس است

دنیا مَثَلِ خاتم و او الماس است

در غیرت و در وفا و در فضل و ادب

عباس مثال کفه و مقیاس است

از بند و نخ قنداق فطرس به شفا رسید

از بخشش و وز جودت حر بین به کجا رسید

دنیا ز خودش باشد عقبا ز خودش باشد

از نوکریه این در هرکس به شما رسید

مهر تو را به الم امکان نمیدهم

این گنج پربهاست من ارزان نمیدهم  

گر انتخاب جنت و کویت به من دهند

کوی تورا به جنت و رضوان نمیدهم 

جان میدهم به شوق وصال تو یاحسین

تا بر سرم قدم ننهی جان نمی دهم

شور عشق تو مرا به سجده در آورده

بهر تعظیم ات خدا ملائکه آورده

هر که را دیدم در أین راه امیدی دارد

نوکرت در وقت مرگش به تو رو آورده

فضا را بار دیگر غم گرفته 

ز گریه هر دو دیده نم گرفته 

ز داغ صادق آل پیمبر 

قلوب شیعیان ماتم گرفته

ای نخل بلند بردباری زهرا

ای اشک غمت ز دیده جاری زهرا

فردا که کارها به دست تو بُوَد

ما را به کسی وانگذاری زهرا!!

یا علی رفتم بقیع اما چه سود

هرچه گشتم فاطمه آنجا نبود

یاعلی قبر پرستویت کجاست

آن گل صد برگ خوشبویت کجاست

دلم بغیر تو الفت به کس نمی گیرد حسین جان

چو بلبلی که جا در قفس نمی گیرد حسین جان

به حرف زشت بدان ترک تو نتوان کرد

کسی که دل به تو داد پس نمی گیرد حسین جان

ماهمه منتظر منتقم آل رسولیم

تا از پس پرده درآید دلداده به اوییم

هر جمعه و شعبان که نیاید ملولیم

از جمله همه ترک گناه باز بجوییم

زوداست گل نرگس درآید،آنجا که ببوییم

ماه ترین حالت خورشید، علیست 

امن‌ترین قلعه توحید، علیست 

بر حسب فتــوای خــدا در غـــدیر 

بر خـلفـــا مرجـــع تقلیـــد، علیست