در زمین کربلا مردانه غوغا میکند

بر ضریح شاه خوبان جانش اهدا میکند

با نگهبانی خود از کودکان و خیمه ها

شیر هم از هیبتش هر گوشه پروا میکند

شرح أن لحظه ی بی یار چه غمناک گذشت

شیون و. گریه و فریاد ز افلاک گذشت

روی گل واژه ی خورشیدِ تن بی سر تو

اسب مجنون ستمکاره چه چالاک گذشت

ياعلي ابن موسي بن رضا ضامنم باش                          گرگناه كارم تومددكارباشم

شکر خدا غلام شه بی کفن شدم 

مهمان فاطمه سرخان حسن شدم

تحت لواء بیرق هیئت بیت الحسین 

شکر خدابه اذن علی سینه زن شدم

ای شیعیان حضرت مولا خدا کند

امسال را جلوه نور هدی کند

از ما که غیر ذکر فرج کار برنیاد

باشد ورا ز پرده غیبت جدا کند

یاحسن ای شیر خدارا پسر 

همچو نبی ازهمه کس خوبتر

ای یکمین فرد نبی فاطمه

سرور ذوریه زهراهمه 

يك رساله منتشر كرده خدا در باب عشق 

زان به نام آيت الله معظم زينب است 

داد فتوا حضرت ماه بني هاشم علمدار خدا 

حاجيان حاجي منم چون دور زينب گشته ام

شیعه مرتضی علی عمر هدر نمی کند 

از لحظات فرصتش صرف نظر نمی کند 

راه امیر مومنان راه خداست بی گمان 

شیعه ز راه دیگران هیچ گذر نمی کند 

تا نرسیده مرگ تو توبه کن از خطای خویش 

چونکه اجل فرا رسد توبه اثر نمی کند 

وقت سفر برای ما توشه راه لازمه است 

بار سفر چه بسته ای مرگ خبر نمی کند 

تا به دلت کند اثر حسان بگو&n

بر خود که مرید حیدرم مینازم 

همراه خدا بهدلبرم مینازم

دیدم که حرام زاده شد دشمن او

بر دامن پاک مادرم مینازم  

گفتم که بگو علی گفت بگو سرالله           گفتم که علی گفت بگو عین الله   گفتم که وصفش چه بگویم گفتا           لاحول ولا قوه الا باللله

عمریست که دم به دم علی میگویم

درحال نشاط وغم علی میگویم

تاحال علی گفتم وانشاالله 

تا آخرعمرهم علی میگویم

حضرت حیدر به نام فاطمه حساس بود

خلقت از روز ازل مدیون عطر یاس بود

ای که ره بستی میان کوچه ها بر فاطمه

گردنت را میشکست آنجا اگر عباس بود

حسن ای حُسن تو حُسن ازلی   نو رسولی ز دامان ولی

نیمه ماه صیام ماه تمامی    زتو روشن رخ زهرای علی 

نازد به خودش خدا که حیدر دارد دریای فضائلی مطهر دارد. همتای علی نخواهد آمد والله. صدبار اگر کعبه ترک بردارد

مُهری از مِهرعلی کنده به یاقوت دلم○از ازل تا ابد شکر کنم حکاک را●