یا ابا صالح المہـدی(عج)

سخٺ اسٺ بدون تو تحمل بہ خدا

برگرد وسیلہ ے توسل بہ خدا

آن ڪس ڪه تو انتظار دارے نشدم

این جمعہ خودٺ بیا توڪل بہ خدا

اللهم عجل لولیڪ الفرج

❖ یابن الحسن(عج) ❖

اے ناگهان تر از همہ اتفاق ها
پایان خوبِ قِـصہ تلخِ فراق ها

اے وارثِ شڪوه اساطیر، جلوه ڪن
تا گُم شود اُبهَتِ این ادعاها

❖ یابن الحسن(عج) ❖

اے ناگهان تر از همہ اتفاق ها
پایان خوبِ قِـصہ تلخِ فراق ها

اے وارثِ شڪوه اساطیر، جلوه ڪن
تا گُم شود اُبهَتِ این ادعاها

گل نرگس نظری کن که جهان بیتاب است
روز و شب چشم  همه منتظر ارباب است
مهدی فاطمه  پس کی به جهان می تابی؟
نور زیبای تو یک جلوه ای از محراب است

❣السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین ❣

باز سیاهی علمت دیده میشود 
آثار خیمه های غمت دیده میشود 

افتاده سینه ام به تپش های انتظار 
از روی تل حرمت دیده میشود

ر دین من و عقیدۀ من صلوات

تا کور شود دو چشم دشمن صلوات

آن زن که پیاده می رود کرببلا

بر همت مردانۀ آن زن صلوات

كربلا خود را مهيا كن كه مي آيدحسين

از جفا خود را مبرا كن كه مي آيد حسين

ذره ذره خاك خود را شستشو كن در فرات

چون حرم آغوش خود وا كن كه مي آيد حسين

الهی! 
بیاموز تا سر دین بدانیم. 
برفروز تا در تاریکی نمانیم. 
تلقین کن تا آداب شرع بدانیم. 
توفیق ده تا خنگ طمع نرانیم. 
تو نواز که دیگران ندانند، 
تو ساز که دیگران نتوانند. 
همه را از خودپرستی رهایی ده. 
مه را به خود آشنایی ده. 
همه را از مکر شیطان نگاهدار. 
همه را از کید نفس آگاه دار.

خداوندا! 
کجا بازیابیم آنروز که تو ما را بودی و ما نبودیم، 
تا باز بآن روز رسیم میان آتش و دودیم 
اگر بدو گیتی آنروز یابیم پرسودیم ور بود خود را دریابیم به نبود خود خشنودیم.

الهی! 
شاد بدانم که بر درگاه تو میزارم بر آن امید که روزی در میدان فضل بتو نازم، 
تو من فا پذیری و من فا تو پردازم، یک نظر در من نگری، دو گیتی بآب اندازم.

به خـــــــدا که وصل شوی
آرامش وجودت را فرا میگيرد
نه به ‌راحتی می‌رنجی،
و نه به ‌آسانی می‌رنجانی...
آرامش سهم دل‌هايی است 
که به سمت خــــــــداست...

از خدا پرسیدند عزیزترین بندگان نزد تو
چه کسانی هستند؟
خداوند لبخند زد و گفت:
 پرور
آنها که میتوانند تلافی کنند
اما به خاطر من میبخشند.

امیر قافله عشق تخت و تاج نداشت"
که حسرت لب خود را  به آب رود گذاشت
 
عجب حکایت تلخی... دو دست بی عباس
و اِنحنای قدی که شکست بی عباس
 
امان از آن... چه بگویم که سنگ و شیشه چه کرد
امان که با دل زینب...که تا همیشه چه کرد

شب دست به گیسوی علی میگیرد
خورشید رخ موی علی میگیرد

از بس که زدم سنگ علی بر سینه
سنگ لحدم بوی علی میگیرد

گر بهای شیعه بودن سر جدا گردیدن است...
 ما به عشق مرتضی تاوان آن را میدهیم... 

تا بماند تا ابد ذکر علی بر مأذنه 
هستی و دار و ندار و جانمان را میدهیم...