همیشه هر شب جمعه کنار مرقدتان
گدایی بر درتانم برای من کافیست
منی که غرق گنــاهم و روسیــاه اما
همینکه نوکرتانم برای من کافیست

شب جمعه است و من و حسرت يك برگ برات
شب جمعه است و دلم تنگ تو اي راه نجات
باز هم فاصله ها بغض گلوگير شده است
«السلام اي شه بي يار و قتيل العبرات»

چــــادرت مظهر تقــوا و عفاف است ببین
آسمان دور سرت گرم طواف است ببین
هر کسي نزد تو احساس بهشتي دارد
چـــادرت رايحــۀ يــــاس بهشتي دارد

از نگــــاه تـــــو فقـــــط نـــــور خدا مي‌بارد
هـــر کسي نــــــــام تو را روي لبش مي‌آرد
 نا خود آگاه دلش چشمه اي از ايمان است
هر کسي نيست در اين دايره سرگردان است

در کــرمخانۀ لطـــف تو مقـــرب باشد
هر که خاک قدم حضرت زينب باشد
 قدر يک گوهر يکدانۀ تو مکتوم است
ام کلثوم تو مانند خودت مظلوم است

هر کس از باغ بهشت تو سخن مي‌گويد
از بزرگي و کرامات حسن مي‌گويد
 بر سر دوش نبي نور دو عيني داري
جان عالم به فدايت! چه حسيني داري

رحمت و جود و سخا جلوه اي از آيۀ توست
که مُقدّم به تو يا فاطمه همسايۀ توست
خــانه داري تــو که شهـــرۀ آفاق شده
عرش أعلي به تماشاي تو مشتاق شده

حب تو موهبت حضرت حق در دل هاست
خانه ات تا به ابد مقصد سرمنزل هاست
خانۀ ساده ات از صدق و صفا لبريز است
قلب سجاده ات از شور دعا لبريز است

تو که در بندگي و زُهــد و وفا دريايي
پارۀ قلـــب نبـــي ، انسيـــة الحورايي
 لحظه هايت همه ايثار، صداقت، تقوا
راضيه، مرضيه ، صديقه ، زکيّه ، زهرا

شده تسبيح لبت نغمۀ حيدر حيدر
ذکر هر روز و شبت نغمۀ حيدر حيدر
 با تو تکليف قدر حکم قضا معلوم است
در کنار تو دگر صبر و رضا معلوم است

نام تو فاطمه يا فاطمه تسبيح علي ست
ياد تو لحظۀ اعجاز مفاتيح علي ست
عاشقانه تو که با ياد علي مي خواني
دم به دم در همه جا نادعلي مي‌خواني

آمدی فاطمه صبح ازلي روشن شد
آمدي فاطمه چشمان علي روشن شد
 چشم مولا که شد از نور تو روشن اي ماه
گفت: لا حول و لا قوة الا بالله

بين محراب ازل گرم سجودي بانو 
اولين فاطمۀ صبح وجودي بانو
سرّ «لولاک» که تکليف مرا روشن کرد
علت خلقت افلاک تو بودي بانو

هر چند که خسته ایم از این حال نیا!
شـــرمنده ! اگر ندارد اشکــــال نیا!
ما خط تمام نامه هامان کـوفی است
آقـــای گلــم زبــــان مـــن لال نیا!

 سرتاسر جان ما پر از تب نشده
چون جام جنون ما لبالب نشده
ما منتظریم مـــاه کـــامل بشود
دور قمری چهارده شب نشده