معنی برادری و مردی... عبّاس

آئینه ی عشق و حق نوردی... عبّاس

با آبی و بی طفل برادر ، تشنه

حقّا و حقیقتاً که مردی... عبّاس

عمریست که چشمان دلم بر گل قالیست

افسوس نمی آیی و چه جای تو خالیست

دیریست که هر جمعه دلم منتظر توست

ای مرد بیا بی تو جهان حال به حالیست

معادن علوی کرامتی و سخا

تو چلچراغ وفایی و معدن صفا

برس به داد دل ما جواد فاطمه

بگیر دست دل ما به حرمت رضا

صاد نامت ، متجلّی صداقت و صفاست

آی نامت به یقین آینه ی مهر و وفاست

دال آن : دیده ی بیدار علی در شبهاست

قاف آن: قافیه ی مثنوی کرب و بلاست

بای نامت به همه کلّ جهان می ارزد

آی نامت به ایادی زمان می ارزد

قاف آن قلّه ی قاف همه ی دانش هاست

رای آن: رأس حسین است، همان می ارزد

سین نامت اثر از سجده و سجّاده ی تو

جیم آن : جمله ی هستیست دل آباده ی تو

آی اسمت خبر از مادر ایرانی توست

دال آن نیز دعائیست به دلداده ی تو

حای اسمت حرم و قبله ی آمال همه ست

سین آن سینه ی سینایی پیمان الست

یای آن معنی این حرف که تو، یعنی عشق

نون آن: نور همه هستی ما هرچه که هست

حای اسم حسن آن میوه ی جان زهرا

حرم و گنبد سبزیست فراز دریا

سین و نونی که به حایش شده وصل انگاری

سنگ قبریست نشانده به مزار آقا

عین اسم علی(ع) عالی اعلا... عشق است...

لام آن : لیل و نهار و همه دنیا... عشق است...

یای آن هست ازین دست: علی( ع) یعنی عشق...

کللهم کل وجود علی(ع) مولا... عشق است...

از عطر گل محمّدی خوبتری...

حقّا که تو از رود پرآشوبتری...

ما را به تماشای بهاران چه نیاز...

در باغ دل از بهار محبوبتری...

دلم عاشق شده خروار بلا می خواهد...

بین خوبان دو عالم که تو را می خواهد...

بی خبر نیستی از حال دل کفتریم...

دل وامانده ام ایوان طلا می خواهد...

معنی ولی و بنده با هم ... سجّاد

آئینه ی اسرار خدا هم ...سجّاد

ما نیز به سجده ی محبّت مشغول

در عشق بلاتشبیه ما هم...سجّاد

یارب چه قشنگ است و چه زیبا حرم قم

چون جنت اعلا حرم محترم قم

بانوی جنان امت رضا دختر موسی 

دردانه زهرا و ملائک حرم قم 

علی آن شه که خدا فرمانروایش کرده
علی ای مه که خدا شمس جهانش کرده
این علی کیست که اینگونه جهان مدح و ثنایش گفته
او همانست که الله خدایش کرده

گدایی از گدایان حسینم

که شرمنده ز احسان حسینم

اگرچه قمری بشکسته بالم

ولی مرغ غزلخوان حسینم