ای پاک تر از اشکِ زلالِ مهتاب

در بحرِ ولا گوهرِ ناب و کمیاب

دل گشته دخیلِ چادرِ خاکی تو

یا سیِّدتی رُقیّه بِنــتُ الاربــاب

در بحر ولا گوهرِ نایاب آمد

در شامِ سیاه،دخترِ مهتاب آمد

با ذکرِ حسین همه گل ریزید

میلادِ رقیّه بِنتُ الارباب آمد

در چهره خود هیبت زهرا دارد

بر دوش ابالفضل علی جا دارد

با این که سه ساله است مانند عمو

در دادن حاجت ید طولا دارد

بر طاق جنّان حك شده سیمای رقیه

خورشید كمی از رخ زیبای رقیه

مهتاب كه شب ها دل عالم برباید

یك نور ز رخسارِ دل آرای رقیه

در محفل عشقتان ادب آوردم

غم از دلتان برده طرب آوردم

یادت نرود یک صلواتی بفرست

تا نام رقیه را به لب آوردم

هر جا سخن از رقیه جان می آید

صوت صلوات عرشیان می آید

در مجلس این سه ساله من معتقدم

عطر خوش صاحب الزمان می آید

خاك قدم رقیه باشی عشق است

زیر علم رقیه باشی عشق است

با مهدی صاحب الزمان از ره لطف

یك شب حرم رقیه باشی عشق است

دامن شب ستاره باران است

جلوه‌اي از خدا نمايان است

كودكي آمده كه گيسويش

شرح واليل و قدر قرآن است

ليلي ايل سبز خورشيد است

آيه‌هاي قدش فراوان است

صد یوسف مصری بخدا مست رقیه ست

جبرییل امیـــن نوکر دربست رقیه ست

در لشکر ارباب ، پس از حضرت عباس

فــرماندهی کل قـــــوا دست رقیه ست

من رقیـــه دخترشیرین زبان شـــاه دینم

غنچه ی پژمرده ی بـــاغ امیــرالمومنینم

هردوعالم دردعا،محتاج دست کوچک مـن

تاابدحاجـــت رواگردنـــدازیک آمینــــم

هجده لغت به سوره ای کوثر نوشته است

یعنی که عمر فاطمه را هجده سرشته است

دانی چرا سوره ای کوثر سه آیه دارد

این سه نشان دهنده ی عمر رقیه است

حکمت روزه داشتـن بگـذار

باز هم گفته و شنیده شود

صبرت آمــوزد و تسلط نفـس

و ز تو شیطان تو رمیده شود

دلا در روزه مهمان خدایی

طعــــام آسمـانی را سرایی

درین مه چون در دوزخ ببندی

هزاران در ز جنّت‏ برگشایی

رمضان آمد و آهسته صدا کرد مرا

مستعد سفـــر شهر خدا کرد مرا

از گلستان کرم طرفه نسیـمی بوزید

که سراپای پر از عطر و صفا کرد مرا

آمد گه آمرزش و شهرُ الله عظمی

توفیق خدایا، تو ز ما سلبم فرما

شد باز در رحمت خالق بهروی خلق

چون ماه مبارک ز افق گشت هویدا