یا ابوالفضل تو که سرکرده کل شهدایی

هم علمدار حسین و پسر شیر خدایی

علامت ماند نگونسار آقا حسین

تنها ای علمدار وفادار تو اینک به کجایی؟

جز آن زمان که مشک به دندان گرفته بود

در عمر خویش خنده دندان نما نکرد

چون وا نشد گره ز دندان کمک گرفت

دندان هم این گره بسته وا نکرد

ای ماه بنی هاشم خورشید لقا عباس

ای نور دل حیدر شمع شهدا عباس

از محنت و درد غم من رو به تو آوردم

دست من بی کس گیر از بهر خدا عباس

عباس من مرد وفا مرد جهاد است

عباس من باب الکرم باب النجات است

عباس من لب تشنه و دریاست مستشار

عباس من بی دست و عالم زیر دستش

ای ماه مکن جلوه گری عباس است

دنیا مَثَلِ خاتم و او الماس است

در غیرت و در وفا و در فضل و ادب

عباس مثال کفه و مقیاس است

عباسمو در پی خطر میگردم

آب آور خیمه تا سحر میگردم

صد بار اگر علقمه را فتح کنم

هر بار دوباره تشنه برمیگردم

یا ابا فاضل ادی عباساولان

کربلاده غیرتندن رنگ ورخساری سولان

اوتوزاوچ ایلخدمت مولاده. صدقیله قلان

مدت عمرونده. تک دربار زهرانی چالان

نهر الیب سو اچمین غیرتده پابرجا قالان

غیرته سردار اولان مولا سلام اولسون سنه

هر دم که ذکر رفعت عباس میکنم 

آرام شیبه قلب خود احساس میکنم

من کلب آستان باب الحوائجم 

نعره به دور خیمه ی عباس میکنم

یل ام البنین

عزیز عالمین

اوست حتما آری

اصل ماتم اربعین

از روز ازل عشق تو در دل جاشد

در آل علی منصب تو سقا شد

گر مستم و مجنون و هوایی اقا

تقصیر تو شد بس که رخت زیبا شد