من نوکر دربار حسینم

من نوحه سرا و مرثیه خان حسینم

زهرا تو بدان منه حقیرو بی صفت روی

تا اخر عمر نوکر دربار حسینم

شش گوشه مزار تو شش گوشه دلم

دل را گره زدم به مزارت مکن ولم

عمرم تمام گشت و ندیدم مزار تو

دعوت نمای اگر که مداح قابلم

سوم امام عالمین بر فاطمه نور دو عین

دلبند ختم المرسلین سلطان مظلومان حسین

شاهی که شاه عالم است سبط نبی خاتم است

برتر زعیسی و خلیلی سلطان نوح و آدم است

روزی که بلد شدم نام الله

لا حول ولا قوه الا بالله

گشتم کتب سر الهی دیدم

هر خط ورق نوشته یا ثارالله

عالم همه قطره است و دریاست حسین

خوبان همه بنده اند و مولاست حسین

ترسم که شفاعت کند از قاتل خویش

از بس که کرم دارد و اقاست حسین

ماخانه به دوشان غم سیلاب نداریم 

جزء پسر فاطمه اربآب نداریم    

دل در کنف عشق به دلبر دارم

در وادی عاشقان نگاری دارم

عشق است حسین و کربلا وادی اوست

تا روز ابد، سینه پراز غم دارم

از هجر رويت ياحسين اين جمله را آموختم 

ازبس که گفم ياحسين آتش گرفتم سوختم

سر رو تربتت گذارم یا حسین 

  به امید آنروز که سر رو زانویت گذارم یا حسین

اینجا زنم صدا تو را یا حسین

به امید آنروز که تو هم صدا زنی مرا یا حسین

خوشا آنکس که زوار الحسین شد

اباالفضلی و کلب نور العین شد

درود ما و یاران بر کسی که

به جان مدیون شاه عالمین شد