تا که افتاد به گودال سر و کار تنش

گرگها زوزه کشیدن کنار بدنش

یکی با نیره و خنجر جراحت زدنش

چکمه ها بود که ميخورد به روی دهنش

آن کیست که عالم به فدای سروجانش

آن کیست خون خدا لقب گرفته 

آن کیست لگد به تنش خورده

آن کیست نمک ز زخمش خورده

حسین است حسین است

از بند و نخ قنداق فطرس به شفا رسید

از بخشش و وز جودت حر بین به کجا رسید

دنیا ز خودش باشد عقبا ز خودش باشد

از نوکریه این در هرکس به شما رسید

مهر تو را به الم امکان نمیدهم

این گنج پربهاست من ارزان نمیدهم  

گر انتخاب جنت و کویت به من دهند

کوی تورا به جنت و رضوان نمیدهم 

جان میدهم به شوق وصال تو یاحسین

تا بر سرم قدم ننهی جان نمی دهم

شور عشق تو مرا به سجده در آورده

بهر تعظیم ات خدا ملائکه آورده

هر که را دیدم در أین راه امیدی دارد

نوکرت در وقت مرگش به تو رو آورده

دلم بغیر تو الفت به کس نمی گیرد حسین جان

چو بلبلی که جا در قفس نمی گیرد حسین جان

به حرف زشت بدان ترک تو نتوان کرد

کسی که دل به تو داد پس نمی گیرد حسین جان

یا حسین ای که به عشقت همه ایمان داریم

بهر آن صورت ماهت همه ایمان داریم 

ما چه دانیم که ولایت چه تمنا دارند

تو به ما ای پادشه کوی عنایت داری

شورهمیشه به سرم باش یا حسین

من سینه میزنم سپرم باش یا حسین

دل مست دیدن حرم شش گوشه تو

درجاده حرم حسنم باش یا حسین

در راه ثمر شیعه , بشکفت حسین

انوار درخشان گشت , به خون خفت حسین

آن روز که حسین(ع) , کشتۀ انوار بشد

با لهجۀ عشق , راز عظیم گفت حسین

بر دل عاشق من  غیر تو نیست راهی

هر تپشم حسین است هست همین گواهی

هست دلم با حسین هست دمهم با حسین

با همین یا حسین میرسم تا حسین