آه سرد و دل، کباب آورده ام...

گوشواره با حجاب آورده ام...

بچّه ها جانم به جای خان عمو،...

مشک چشمان پر آب آورده ام

معنی برادری و مردی... عبّاس

آئینه ی عشق و حق نوردی... عبّاس

با آبی و بی طفل برادر ، تشنه

حقّا و حقیقتاً که مردی... عبّاس

بی تو برادر کربلا برپا نمی شد

بی تو کسی سقای عاشورا نمی شد

بی تو برادر در ره سرخ شهادت

عشق و وفا در راه حق معنا نمی شد         

قمر طایفه ی بدر دجی عباس است

باب حاجات در این بیت سخا عباس است

هر شهیدی ست چو پروانه و شمع است حسین

گل سر دسته ی جمع شهدا عباس است

امشب که عباس آمد /  گویا که یک ماه آمد

حسین را یک همراه آمد  /   زینب را یک دوران آمد

علی را یک لشکر آمد  /  فاطمه را یک حیدر آمد

عباسم ای سقای لب عطشان

دیدی عزیزان حسین در بر گرفتند جان

زیرا علمدار حسین بی دست و چشم گریان

مَشک پراز خالی زآب بگرفته با دندان

یک تار مویش بجهانی نفروشم

با نام عباس در خود میجوشم

گر ترس و سکوت بر ما حاکم شود

با لبیک یاعباس در جهان می خوروشم

روزی که دو دست عباس بریده شد

یعنی که سلام از میان برداشته شد

گرسلام نباشد اخوتی در کار نیست

لیک عباس بی دست اخوتش ثابت شد

بی تو برادر کربلا برپا نمی شد

بی تو کسی سقای عاشورا نمی شد

بی تو برادر در ره سرخ شهادت

عشق و وفا در راه حق معنا نمی شد

باید از عشق مثالت بکشند 

ماه را شکل جمالت بکشند 

لب خشکیده ی خود را بنما 

آبها بلکه خجالت بکشند