خاک بقیعت دل جلا، ای یادگار کربلا

قدرش فزون تر از طلا، ای یادگار کربلا

شمعی شدی در زندگی، روشن نمودی سوختی

غم ها کشیدی از بلا، ای یادگار کربلا

از عدو ظلم و شرارت دیده

چون پدر رنج اسارت دیده

خار در پا و رَسَن در بازو

رفته اى با اُسرا در هر سو

گهی به زخم زبان قلب حضرتش خستند

گهی به خانه‌اش از کینه خصم برد هجوم

بسان مادر و آباء رنج دیده‌ی خویش

همیشه بود ز حقّ و حقوق خود محروم

به غربت علی و خاندان او سوگند

امام ما ز جهان رفت با دلی مغموم

هماره قصه مظلومی‌اش به خاک بقیع

بود ز غربت قبرش برای ما معلوم

کسی که بود شکافنده‌ی تمام علوم

هزار حیف که از زهر کینه شد مسموم

سر تو باد سلامت یا رسول ‌الله

وصّی پنجم تو کشته شد، ولی مظلوم

مهرت به کائنات برابر نمی شود

داغی ز ماتم تو فزونتر نمی شود

از داغ جانگداز تو ای گوهر وجود

سنگ است هر دلی که مکدر نمی شود

امشب گل سرخ باغ دین می آید

فرزند امیرالمومنین می آید

تبریک که ماه برج حکمت باقر

در خانه زین العابدین می آید

جــولان جشن پنجمین مولاست امشب

عیـــد علــوم كـــل ما فیهــاست امشب

امشــب شب پیدایش بحر العلوم است

اكنده از شور و شعف، قلب عموم است

ســاغر زده ام ز جام باقر

بشکفتــه لبــم به نــام باقر

چشم همه روشن ز جمالش

آمد به جهــــان امام باقر

مــاییم وعنـــایت امــــام باقر

الطــاف و کـــرامت امـــام باقر

یا رب چه شود گناه ما رابخشی

در شـــام ولادت امــــام باقر