از عطر گل محمّدی خوبتری...

حقّا که تو از رود پرآشوبتری...

ما را به تماشای بهاران چه نیاز...

در باغ دل از بهار محبوبتری...

عشق تو به جان خسته داریم هنوز 

مهر تو به دل نشسته داریم هنوز 

ای نور خدا ، چشمه ی کوثر ، احمد

بنگر که دلی شکسته داریم هنوز 

عـیــدِ ولـادت آمـد و سـورِ محمدی
عـالـم فـدای جـلـوه ی نـورِ محمدی
در طلعـتِ ولـایـتِ آن هــورِ احمدی
دل را چکامه ایست زِشـورِ محمدی

ای دوست برای قلب و جان خود آفرینی بفرست

در ظلمت و تاریکی زمان ، آب حیاتی  بفرست

خواهی زمین و آسمان بر تو  فرستد صلوات

بر احمد و آل احمد با عشق ، صلواتی  بفرست 

هرچند فرانسه منبع عطر خوشست

ز آوازه تو لیک شده درمانده

یک نشریه فرانسوی از ترس

عطر خوش احمدیت کری خوانده

آمدی واین بار بهتر از هرسال شکفتن دیدیم.

با آمدنت دوباره سال خوش دیدیم .

با آمدنت روزی ورحمت بهتر شد.

با آمدنت بهار خوش را دیدیم.

با آمدنت صبح زمین را دیدیم.

نبودی، گل و دل معنا نمی شد

و احساس از ازل پیدا نمی شد

نبودی، یا محمد تا ابد هم

مقام زن چنین والا نمی شد

شکستی تو خدایان مجازی

اصالت داده ای بر عشقبازی

تو معمار بلند آوازه ی عشق

که دل را کرده ای هم بازسازی

محمد! بی تو دل در انجماد است

زمین و آسمان در دست باد است

بگیر ای پایه ی ایمان دو دستم

که بیماری دنیا سخت حاد است

چهل پروانه گِردش در عبادت

فرشته می کند شاید حسادت

خدا می داد او را صفت خویش

محمد، مصطفی، مولای رحمت