یا رب چه قشنگ است و چه زیبا حرم قم

چون جـنت اعلا، حـرم محتـرم قم

بانوی جنان، اخت رضا، دختر موسی

دردانه زهـــرا و ملائـــک خدم قم

پــدر پیرایه جان است، دختر

صفای باغ رضوان است، دختر

تو را در گلشن جان وقت پاییز

بهــار سبـز قرآن است، دختر

ذیقعده شـد و بهــار ایران آمد

در مشهد و قم دو گنج پنهان آمد

در روز یکم کریمه آل رسول

در یازدهم شــاه خراســان آمد

خوش آن کسی که بگردد گدای سفره ی تو

و بهره مند شود از عطای سفره ی تو

فقط نه مردم قم ریزه خوارتان هستند

تمام خلق نشسته به پای سفره ی تو

ألا تجلّـی نـــامت در اوج زیباــیی

به عصمت و شرف و جاه والایی

رضا چو دید قنداقه مصحف رویت 

تو را بِدید ولی با جمال زهــرایی

مرغ دلم راهی قم میشود

در حرم امن تو گم میشود

عمه سادات سلام علیک

روح عبادات سلام علیک

کوثر نوری به کویر قمی

آب حیات دل این مردمی

خاک بهشت بهر قدمگاه تو کم است

آغوش نجمـه بود سرای رسیدنت

قلب برادرت ز تب شوق آب شد

در التهـاب ثــانیه های رسیدنت

دختر بدین جلال نپرورده مام دهر

دختـر بدین مقـام نیاورده روزگار

چشم فلک ندیده و نشنیده گوش دهر

دختر بدین جلالت و بانو بدین وقار

تا بوده همین بوده و تا هست همین هست  

وقف تو بود این سر و این جان و دست

می لب میزنم تا ابدالدهر چرا که

با خوردن سوهان دیار تو شوم مست

خاتون شهر آینه هایی بزرگوار

زهرای شهر یثرب مایی بزرگوار

چشم ملک ندیده دمی سایه ی تو را

ناموس بارگاه خدایی بزرگوار 

ای همه آسمانِ شده، خیره‌ به هر نگاه تو

چشم رضا ستاره شد، مانده کنارِ ماهِ تو

لشگرِ حوریان ببین، برگِ خزانِ مقدمت

آمده‌ تا که بال خود، فرش کند به راهِ تو 

در تماشای جلال تو ادب باید داشت

ناله ای بدرقه راه طلب باید داشت

در خور منزلت و شأن تو ذیقعده نیست

جشن میلاد تو در ماه رجب باید داشت

بر خواهر خسرو خراسان صلوات

بر جلوه خور شید در خشان صلوات

بر حضرت معصومه شفیع شیعه

بر آیت حق مهر فروزان صلوات

ای که موسی الرضا را خواهری

در سما و کهکشان ها اختری

بــاب حاجات تمــــام شیعیــان

در میـان شهر قم تو گوهری

جلوه گر شد در جنان اخت الرضا

آمده کوهی پر از صبر و سخا

می کند حـاجات ما جمله روا

او که هست معصومه ی آل عبا