نغمــه ریزید غیـاب مه نـو آخـر شد

باده خـرم عیــد است که در ســاغر شد

روز عید است، سوی میکده آیید به شکر

که ببخشند هر آنکس که در این دفتر شد

عید فطر ضیافتی است برای پایان این میهمانی

عید فطر پاداش افطارهای خالصانه و بجاست

عید فطر قبولی انفاقهای به قصد قربت است

عید فطر پایان نامه دوره ایثار و گذشت است

با خوردن اگر حال تو جا می آید

خوش باش که ایـــام صفـا می آید

آماده به حمله باش در این شب عید

وقتی که صــدای ربنــــا می آید

هزاران آفرین بر جانت ای ماه

روان عاشقان قربانت ای ماه

مبارک باد ماه عشق بازان

که بنشینند در ایوانت ای ماه

مبارک باد عید روزه داران

نکویان جهان مهمانت ای ماه

بر ملک دلم روی تو خـورشید شود

بر جـان و دلـم عشـق تو امیـد شود

می نوش یکی جام سلامت ای دوست

خوش باشی و هرروز توچون عید شود

تا که چشمم باز شد دیدم که یارم رفته است

ماه مهمانی تمام و مه‌نگارم رفته است

با گل این بوستان تازه انسی داشتم

گرم گل بودم که دیدم گلعذارم رفته است

دلها همه بهاران شد از شمیم باران

مه رخ نموده امشب در عید روزه داران

هر کس که در دعایش یادی کند ز یاران

شیرین تر از عسل باد کامش به روزگاران

کم کم غــروب مــاه خـدا دیده می شود

صد حیف ازین بساط که برچیده می شود

در این بهــار رحمت و غفران و مغفرت

خوشبخت آن کسی ست که بخشیده می شود

حلول ماه عید و شادی مسلمین است

پایان ماه روزه، برای صائمین است

نشاط و افتخار و شادی و سربلندی

از محک الهی برای مؤمنین است

عید سعید فطر و پایان ماه صیام

بخواهیم از خدای ذو الجلال و الکرام

که تا سال آینده، صفا و پاکی دل

حفظ بشه و نباشیم از انسانهای غافل

خداحافظ ماه پروردگار الرحمن الراحمین

خداحافظ ماه لحظه های افطار و سحر

خداحافظ ماه نعمت و رحمت و برکت

خداحافظ ماه شــب های نــورانی قدر

همان که خلق نموده تو را برای خودش

غزل سروده بدین وصف در رسای خودش

چه شاهکار عجیبی, چه آفریده مگر

که بوسه می زند او خود به دستهای خودش

من غلامی از هزاران امیر باوفا

آرزومند دو رکعت کنج ایوان طلا

نذر کردم بار بعدی با وضو وارد شوم

به حیاط صحنش از باب علی موسی الرضا

گفتم : علی مدد ؛ قلمم ذوالفقار شد

مضمون اسیر لشکر زلف نگار شد

حرف از نجف که شد ؛ دل پیمانه ام گرفت

آهی کشید و قافیه دیدم خمار شد

منت زلف تو دارم که گرفتارم کرد

گوهر مهر تو این گونه خریدارم کرد

کافری بیش نبودم علوی ام کردی

نفس عشق شما بود که بیدارم کرد