ای حرمت قبله حاجات ما

یاد تو تسبیح ومناجات ما

تاج شهیدان همه عالمی

دست علی ماه بنی هاشمی

در هرم عطش اگرچه بی‌تاب شدیم

چشمه ـ چشمه پیش رخت آب شدیم

ای ساقی عشق! از ازل تا به ابد

از مشک تو و اشک تو سیراب شدیم

خیل ملک ملتجى به نام اباالفضل

جن و بشر سر بسر غلام اباالفضل

هر که بود در دلش فروغ هدایت

مى شود آگاه از مقام اباالفضل

این سوی منم؛ مات تو در خیمه‌ی آب

آن سوی تویی؛ آینه‌ای در مهتاب

با ما تا رود العطش راه بیا!

ای دست بریده عاشقان را دریاب!

دامن علقمه را عطــر گــل یاس یکـی است

ماه بنی هاشمیان در همـه ناس یکــی است

سیـر کــردم عـــدد ابجد و دیـدم به حسـاب

نام زیبــای اباصالـح و عبــاس یکی اسـت

فــرزنـــد دلیــر حیــــدر آمـــــد

عبــاس امیــــر لشکـــر آمـــد

می خواست نشان دهد ادب را

یـــک روز پـی از بـرادر آمــد

هر گل خوشبو که گل یاس نیست

هر چه تلألو کند الماس نیست

ماه زیاد است و برادر بسی

هیچ یکی حضرت عبـاس نیست

حــــرف دل آب را کجـــا می زد مشک

ســرتا ســر کــربلا صــدا می زد مشک

تیـــری آمـــد به قلــــب عبــــاس نشست

چون طفل رباب دست و پا می زد مشک

دگر این کاروان یاسی ندارد

که با خود شور و احساسی ندارد

بیا ام البنین برگشته زینب

ولی افسوس عباسی ندارد

  عباس تو سر لشکر گردان یمینی

هم فخر سمایی و هم شاه زمینی

هرجا ادبت وصف شود خلق بگویند

الحق ثمری ز حیدر و ام بنینی