ای وای سایه ی سرم از دست می­رود

پشت و پناه دخترم از دست می­رود

بی تکیه گاه می شوم و می­خورم زمین

یک کوه در برابرم از دست می­رود

مشک بر دوش به دریا آمد

همه گفتند که موسی آمد

نفس آخِر ماهی­ها بود

ناگهان بوی مسیحا آمد

راهی شده به سمتی و شد لشکری به خـط

یک دست مشک دارد و دستــــی علم فقـط

او نذر کرده تا بشـــــــــکافد به هر چه شـد

دستش اگر رســـــــد به گلوی پر آب شــط

گر به سوی تو بیایم حرمم را چه کنم؟

گر برِ خیمه بمانم صنمم را چه کنم؟

از غمت شوکه شدم، ساکتم و مبهوتم

مانده ام بعد دمم باز دمم را چه کنم؟

روشنگر آفتاب،عباس آمد

تفسیر زلال آب،عباس آمد

خیزید،گل آرید و گل افشانید

زیرا که گل بوتراب،عباس آمد

امشب شب میلاد علمدار حسین است

میلاد علمدار وفادار حسین است

گر بود علی محرم اسرار محمد

عباس علی محرم اسرار حسین است

فرزند دلیر حیدر آمد

عباس امیر لشکر آمد

می خواست نشان دهد ادب را

یک روز پی از برادر آمد

میلاد مسعود اباالفضل جوان است

هنگام شادی و سرور شیعیانست

از دامن ام البنین ماهی عیان است

کز روی وی شرمنده ماه آسمانست

برخيز كه پور مرتضى مى آيد

سر لشكر شاه كربلا مى آيد

عباس كه انتظار او داشت حسين

امروز به صد شور و نوا مى آيد

میان دشت پرخون یاس یعنی

دو دست و یک سر واحساس یعنی

تو باید مرد مرد مرد باشی

بفهمی حضرت عباس یعنی ...