او آمــده تا کـه خـدایی کند مرا

مشغول کسب وکار گدایی کن مرا

بال و پرم دهد هوایی کند مرا

امشب زلطف کرببلایی کند مرا

امشب برای  فاطمه  گوهر  رسیده است

شادی به قلب و جان پیمبر رسیده است

حیدر نظاره کن که دلبر رسیده است

مژده بده  حسن  برادر رسیده است

 برخیز که نور ازلی می آیـــــد

بر عالم ایجــــاد ، ولی می آیـــــد

مجموعه حُسن وعشق وایثار و کرم

یعنی که حسیـن بن علـی می ‏آید

تا بال وپر عشق به جانم دادند

در وادی عاشقان مکانم دادند

گفتم  کجاست کعبه ‏ی اهل ولا

در گاه حسین  را نشانم دادند

تا تورادارم حسین کی دم زغربت میزنم؟

هرکجا نامت بُوَد ، من حرف زحُرمَت میزنم
 
 دیگران معتاد سیگار و هشیش و شیشه اند

اعتیادم خاک توست، هر لحظه تربت میزنم

زندگی چیز دیگری شده است ، تا به نامت رسیده‌ایم حسین!

عشق سوغاتِ کربلاست اگر ، مزه‌اش را چشیده‌ایم حسین!

هر دلی را به دلبری دادند ، هر سری را به سَروَری دادند

ما که هر وقت گفته‌ایم خدا ، از خدایت شنیده‌ایم: حسین

آرامشِ گدایِ تو ؛؛ در حالتِ بُکاست....

اوجِ عنایتت به گدا ؛؛ اِذنِ ” کربلاست ”...

” زهرا ” -- اگر که اولِ سالی ؛؛ نظر کند....

” شبهایِ جمعه ” ؛؛ نوکرتان -- محضرِ شماست....

در پس ضربه های خنجر شمر
پیکرش تیغ می کشد ... نبُرید
روی تلّ ... در کنار عمّه ی خویش
دختری جیغ می کشد ... نبرید

 بعد از این که تن تو را بین ِ ...
خاک گودال زیر و رو کردند
خیمه های تو را وجب به وجب
دشمنان تو جستجو کردند

حال من در میان روضه ی تو
شرح زیبای احسن الحال است
قاتل من ... ولی به جان شما
مرثیّه های سخت گودال است