خون دل او ز دیده بیرون می ریخت...

از سینه ی سینایی تو خون می ریخت...

تنها نه که از دیده ی او خون می ریخت،...

جان علی(ع) از دو دیده بیرون می ریخت...

مرغ دل هر دم بسوی کوی تو پر میزند

هر اذان پر جانب محراب و منبر میزند

در بقیع از مجتبی گیرد نشانی ترا

سر به درب سوخته با اذن حیدر میزند

ای که خورشید از رخ تابان تو سر میزند

بوسه بر پیشانی ودستت پیمبر میزند

جبرییل امشب بنامت .حوض کوثر میزند

پشت در وا کن گدای بینوا در میزند

به نگاه مادرانه .. هوسی مدام دارم

همه ی وجود خود را ز مدینه وام دارم

برو ای نسیم رحمت سفری بکوی زهرا

و بگو که من از اینجا به شما سلام دارم

من ان گلم که به ضرب لگد گلاب شدم

در استانه در سوختم کباب شدم

برای خاطر مظلومی علی بابا

بسان شمع چنان سوختم که اب شدم

زین غصه علی کز غم زهرا دارد

هر خار که صد ناله کند جا دارد

تنهایی او ار این سخن معلوم است

شب غسل و کفن کنی چه معنا دارد        

فاطمه ای نورچشم مصطفی

فاطمه درعالمین خیرونساء

فاطمه سوره کوثردرشان تو

فاطمه ای مادر جمله  اولیا

عمر  بشر میگذرد چون سحاب

کی کند عاقل ره کج انتخاب

رو کند هرکس به درِ فاطمه

میشود از هر دو جهان کامیاب

عمريست رهين منت زهراييم

مشهور شده به عزت زهراييم

مُرديم اگر به قبر ما بنويسيد

ما پير غلام حضرت زهراييم

به بستر فاطمه افتاده و مولا پرستارش 

ببین حال پرستار و مپرس احوال بیمارش

کسی از آشنایان هم به دیدارش نمی آید 

بود چشمش به در تا که اجل آید به دیدارش