محرم ماه سوگ آل طاهاست

نوای یا حسینم در تکایاست

سر هر کوچه ی ماتم گرفته

به یاد کربلا یک خیمه بر پاست

منزل به منزل کوفه را تاشام رفتیم

با کاروانی خسته و بی حال رفتیم..

از زیر سنگ و بارش دشنام رفتیم..

تنها برای ماندن اسلام رفتیم..

تقدیم به اربعینی ها：

از نجف تا کربلا پر شور و پر احساس بود

صاحب موکب به زوار حسیــن حساس بود 

این ستونهارا تپش هـــای دل ما میشمرد 

آخرین این ستونها شارع العبـاس بود...

می رود جان ز تنم با نفس آخر تو

کمرم تا شده با دیدن این پیکر تو

خیز و بنگر که عدو از غم من می خندد

شمر گوید که حسین هست کجا حیدر تو

بنویسید که جز خون خبری نیست که نیست
به تن این همه سردار سری نیست که نیست
بنویسید که خورشید به گودال افتاد
و پس از #شام_غریبان سحری نیست که نیست☕️

حجت حق! پسر فاطمه! از راه بیا

روضه خوان عطش و علقمه! از راه بیا

لحظه‌ای نیز بیا هیات ما اشک بریز

برکت داده به این بزم عزا اشک بریز

صدای دسته ی زنجیرزن، غمی در من

و شعله می کشد اکنون جهنمی در من

شب است و از همه سو خیمه می زند اندوه

که تا بنا شود از نو محرّمی در من

روزی که شود ” اِذَا السَّمٰاء ُانْفَطَرَت ”
وانگه که شود ” اِذَا النُّجُومُ انْکَدَرَت ”
من دامن تو بگیرم اندر ” سُئِلَتْ ”
گویم صَنَما ” بِاَیِّ ذَنْبٍ قُتِلَت ”
عشق تو مرا ” اَلَسْتُ مِنْکُمْ بِبَعید ”
هجر تو مرا ” اِنَّ عَذٰابی لَشَدید ”
بر کنج لبت نوشته ” یُحیِی و َیُمِیت ”

درعرش مجلس غم أرباب عالم است

مشکى بپوش اى دل شیدا محرم است

غش کرد فاطمه به خدا محتشم بس است

باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است

محرم شد از غم نگاهم گرفت

به سوزانترین اشک، آهم گرفت

شکست در گلو بغض سوزان من و

عطر حسین روح و جانم گرفت