در روز سخت, یــــار علی بود فـــــاطمه

پیــوسته در کنـــــار علی بود فـــــاطمه

عدو شعار زشت بر لب داشت، در عوض

زیبــاترین شعـــــار علی بود فـــــاطمه

عشــق یعنی یکی درون دو تن

عشق یک روح رفته در دو بدن

عشق زهـــراست روبروی علی

نظر آنهــم فقــط به سـوی علی

در جهــان تا زنده ام گويم ثناي فاطمه

دست حاجت مي برم سوي خداي فاطمه

گــر براي درد بي درمــان مداوا طالبي

رايگان درمان كند دارالشفاي فاطمه

دریـاست نبی و گوهـرش فاطمه است

یكتاست علی و همسـرش فاطمه است

 با آنكه همه خلق هست در پناه حسین

او هم به پنــاه مــادرش فـاطمه است

هستـی همــه هست به هســت زهرا

کو شیعه که نیست مات و مست زهرا

دستــش چو گشــاینده مـشـگـلها بود

می زد پدرش بـوسه به دســـت زهرا

زهرای نبی همچو خدایش تنهاست 

در بین زنان مقام او بی همـتا ست

هر چند به وصف او بگویـم کم است 

زهراست محمد و محمـد زهراست

الگوی زنان که حضـرت زهـرا هـسـت

در دایــره وجــود بـی هـمـتـا هست

هـسـتنـد زنـان بـه نـام زهــرا لیــکن

اینان همه قطره اند و او دریا هست

در عرش ز شادي و شعف همهمه است

بين همه قدسي نفسان زمزمه است

گرچان و دل اهل ولايت شاد است

ميلاد مادر ائمه اطهار  فاطمه است

وقتي كه ز مقدمت بشارت دادند

گلهـــاي اميــد را طهـــارت دادند

آن روز زميـن و آسمـان را زهرا

در مقدم تو غسـل زيارت دادند

با جلوه اي از وقار و عزت آمد 

با جــان ودلـي پراز محبـت آمد

از عرش يگانه بانوي باغ بهشت

با چادري از عفاف و عصمت آمد