در جود و عطا دست خدا هست حسن

در وقت کَرَم دست همه را بست حسن

نا امید نگردد کسی از در گَه او

زیرا که کریم اهل بیت است حـــسـن

همــیشه میکنم با این سخن عشق 

حسن مولا حسن آقا حسن عشق

رویای هر سینه زنی             عشق شه بی کفنی

یه روزی بنا میشه                آستان قدس حسنی

ای رفیقم چند سالیست که از موتمگذشت

همه را گویید دل با مجتی یم زنده گشت

خوش به حالش که شود مجنون مولا مجتبی

‌که شود آقا وبراهل دوعالم مقتدا

مدتی هست که جان رفته برون از بدنم
تحت درمان شفاخانه ی بیت الحسنم
من به تنهایی از این باده نخواهم نوشید
همه ی اهل جهان را حسنی خواهم کرد

مستانِ ولایم و به خود می نازیم

سر را به رهِ عشقِ حسن می بازیم

یک بارِ دگر به کوریِ آلِ سعود ...

قبرِ پسرِ فاطمه را می سازیم

پسرت شهد شهادت به عسل میخوانده

ذوالفقار تو به جنگ دست اجل را خوانده

احسنت احسنت بر این جنگ و بر این هیبت و نام

هیبتت فاتحه جنگ جمل را خوانده

چه جلال وجبروتی چه جمالی دارد

گوشه لعل لبش وه که چه خالی دارد

برترین سید دنیاست چه شالی دارد

زینت دوش نبی سیرکمالی دارد

ز لغت نامه سِزَد پاک شود....
اسم کریم

مکتوب شود بجای آن،
نام حسن(ع)...

سنگهاي صحنتان را ما طلايي ميكنيم

گنبد  و ايوانتان را رضايي ميكنيم

از براي كوري چشم حسودان جهان

پنجره فولادتان را جهاني ميكنيم

سائل الكريم