خوش آن سری که در آن سر بود هوای حسین 

خوس آن دلی که در آن دل بود ولای حسین

خوش آن تنی که به کوی حسین سپارد جان

خوش آن بدن که شود خاک کربلای حسین

ما در ره عشق نقض پیمان نکنیم 
گر جان طلبد دریغ از جان نکنیم 
عالم اگر از یزید  لبریز  شود 
ما پشت به سالار شهیدان نکنیم

چون در لحدم نکیر و منکر دیدند

یک یک همه اعضای مرا بوییدند

دیدند ز من بوی حسین می آید

کز آمدن خویش خجل گردیدند

پیش ما مذهب هر کس به خودش مربوط است 

ما که هستیم مسلمان اباعبدالله

هر چه خواهید بکوبید دِگَر باکی نیست 

ما کلب حسینیم توکلّت علی الله

همسایه ی آلاله و یاسیم هنوز

یاران گل و دشمن داسیم هنوز

درمکتب نینوایی سرخ حسین

ما مسئله آموز کلاسیم هنوز

ا

 <

بروی سینه زارم بنویسید حسین 

همه دارو ندارم بنویسید حسین

من دلم را زشکیباییه زینب دارم

همه صبروقرارم بنویسید حسین

همیشه با تو می مانم حسین جان

به عشقت نوحه می خوانم حسین جان

صدای نوحه ام پیچیده در شهر

حسین جانم حسین جانم حسین جان

از عشق حسین ،شهره ی شهرم به اویس قرنی

شیدا شدم و جار میزنم،عشقمو هر جا علنی

دلدادگی و دیوونگیم ورد زبون مردمه

مجنونم و عالم بدونه"حُبُّ الحُسين أَجِنَّنِي"

آن کس که تو را شناخت،جان را چه کند

فرزند و عیال و خانمان را چه کند

دیوانه کنی ، هر دو جهانش بخشی

دیوانه ی تو ، هر دو جهان را چه کند

گرچه من خارم میان این گلستان 

هم پدر هم مادرم باشد بقربان حسین

گرچه من بد کرده ام از روی شرمندم

رو سفیدم کرده ای هرچند که من بد کرده ام