امشب که شب خجسته ی میلاد است

تسبیح فرشتگان مبارک باد است

شـــاد اســـت دل آل محمـــد اما

بیش ازهمه دلها، دل زهرا شاد است

ترسـی از فقــر ندارند گدایان كریم

دست خالی نروند از در احسان كریم

حاجت خواسته را چند برابر داده است

طیب الله به این لطف دو چندان كریم

حســاس تــرین آینـــه را می بردند

بر شانه ی سنگ ها،کجا می بردند؟

با ساق شکسته پیکرت را،ای کاش

با اینکه سلیمــان زمــانت بودی

حصار پشت حصار آفتاب در زنجیر

و صبر سجده کند در کجاوه ی تقدیر

و سقف ابری زندان چقدر کوتاه است

برای آن که شود خواب کهنه ای تعبیر

فقط نه قلــــب زنِ زشت کـــاره میشِکند

که در غمم دلِ هر سنگ خـــاره میشِکند

چنان زده است که بعضی از استخوانهایم

ترک ترک شده با یک اشاره میشکند

مشکل گشای کارها باب الحوائج

ذکر توسّل های ما باب الحوائج

دارد هوای شیعه را باب الحوایج

پیوسته می گوییم «یا باب الحوائج»

چشمهايش همه را ياد خدا مي انداخت

لرزه بر جان و دل تک تک ما مي انداخت

پا برهنه همه بر بُشر شدن محتاجيم

نظري کاش که بر ما، گذرا مي انداخت

پسرش نیست ، که تا گریه کند بر پدرش

پس شما گریه بر آن کشته بیداد کنید

نگذارید که معصومه خبردار شود

رحم بر حال دل دختر ناشاد کنید